“O Tahtta Oturan Tanrı Gerçekten Varsa…”
Gates of Olympus … Ah be dostum, bu oyunu açınca sanki Olimpos Dağı’na çıkıyorsun. Şaka değil, görsel şölenin dibine vurulmuş. Zeus, koca koca çarpanları havada fırlatıyor; ben ekran başında dua moduna geçiyorum. Hani diyorum ki, “Ulan Zeus, elin değdiği zaman bi’ güzellik yap bari.”
Ama öyle her spin’de de çarpan mı gelir? Yok. İşte orada oyunun tılsımı devreye giriyor. Beklettikçe merak ettiriyor, merak ettikçe bağlıyor. Derken bir bakmışsın, ekran altınla dolmuş, mavi mor ışıklar uçuşuyor. İşte o an var ya, insan kendini tanrıların sofrasına çağrılmış gibi hissediyor.
“Spin At, Dualarını Et, Zeus Baksın Haline”
Yok kardeşim, öyle bir hissiyat yaratıyor ki, elim ayağım titriyor bazen. Çünkü biliyorum, bir çarpanla her şey değişebilir. Gates of Olympus oynarken zaman duruyor sanki. Spin atarken içimden geçen cümleleri buraya yazsam sansür yerim. Ama tatlı tatlı, böyle hafif serzenişli, dostane yani.
Müzikleri desen efsane. O arkadaki tanrısal tınılar, sanki epik bir filmdeyim. Ekranın başında sanki başrol benim, Zeus yan rolde. Ama unutmamak gerek, başrolde olmak bazen de fena halde heyecan yapıyor. Hele ki çarpanları 250x’e çıkarınca, insan “şaka mı bu şimdi?” diye koltuğa gömülüyor.
“Slot Dediğin Bir Tıkla Tanrılar Katına Çıkmak”
Gates of Olympus, işin aslı, sadece bir slot oyunu değil. Evet para kazanma motivasyonu önemli ama bu oyunun olayı başka. Temasıyla, hissiyatıyla, verdiği heyecanla farklı bir noktada duruyor. İnsanı içine çekiyor, hem de öyle kolay kolay bırakmıyor.
Ben bu oyunu Slotter’da keşfettim. O platforma ne zaman girsem, yeni bi’ şey keşfediyorum ama Gates of Olympus başka. Bazen sadece fon müziğini dinlemek için bile açtığım oluyor, yalan yok. Slotter sağ olsun, doğru zamanda doğru oyunla tanıştırdı bizi.
Sonuç? Eğer hâlâ denemediysen, bir spin atmalısın. Çünkü belki de Zeus, tam o anda sana göz kırpacak. Ve belki, tüm hayat bir çarpan kadar yakındır.